/2d1e332f4a51ab6b3db60b18a69e8deee64fca3c/53616c7465645f5fbdee255992cc25e5b6e592e0c1bc0887e681ea27b1ceb5fa964b367e85f8ea9b0aeba7fd64d277bcc6392c9ef272f6d01c2f11e43b7fcbe00fedf4081707decbd9c284cfca419b8b69063252e49bd591d97555e70a03fc02b29ad3074411d16766d8612e4bce795f.gif "tsukyomi")
Kojiro gerçekten çok zor. İnsan en çok kendi dilinden ziyade kendi kafasından, kendi kültüründen birini arıyor ve bu Avrupa'da bulunmayan şeyler. Kızsan da, bana ne desen de öyle bir özlüyorsun ki. Edirne'ye her dönüşümde ilk toprağı alırım elime, sonra bir esnafa selam çakarım, ancak o zaman kendimi gerçekten evimde hissederim. Gerçi Z kuşağında böyle olacağını pek sanmıyorum ama bizim kuşak dibine kadar yaşıyor bunu.
Erva o asla olmayacak, onu bekleme. Ama tabandan bekle. Aslan beslediler ve aslanlar da bizimle birlikte aç kalacak. O zaman o aslanlar ilk sahiplerini ısıracak.