/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "iceel")
Uzun yazmanız sorun değil de düşünce akışını doğrudan parmaklarınızın ucuna geldiği gibi kelimelere döktünüz sanırım. Bu nedenle bazı cümleler çok karmaşık ve anlaşılmaz olmuş ama sanırım ana fikri anladım. Beynimiz uzun zaman önce olan birşeyi bize hatırlatıyorsa o bilgiyi işlemiş demektir. Yani analiz etmiş, kıyaslamış, bağlantılar kurmuş, tekrar etmiş ve onu belli bir kodla organik bir yapıya dönüştürmüştür. Bilgiyi hatırlamayı sağlayan şey beynimizin ona atadığı koddur. Bu kod belirli bir ses, görüntü, kelime vs. olabilir. Bu kodların en güçlülerinden biri kokudur. Bir olaya şahit olurken ortamda belirgin bir koku varsa olay hafızanıza o kokuyla işlenir. Böylece kokuyu algıladığınız zaman anı hemen canlanır. Sizde durum sanırım söylediğiniz gibi "özlem". Zihniniz o anıyı özlem duygusuyla kodlamış. Herhangi bir şeye özlem gibi bir duygu hissettiğinizde beraberinde o spesifik anı da zihninizde canlanıyor. Farkında olmasak da bunu hepimiz yaşıyoruz ve bu çok sağlıklı birşey.