/92f39d0836f53a3f98134809be3ae68e07e153a3/53616c7465645f5f5a48b44793b4f8ecd3e8dff7b9e3d9594793988e2adf7eef2f14454b352f65d05d214f4c51379bb6fcd59471f245f076d379c9b8024e61c68e6a9beba8340829564ee5325371f21af6a00969919c15f0d6a4f7310dc9a489616aaba0e898f4c461602397e0f42c87.jpg "agac-ceviz")
Orta yaş grubu bizler için yani en azından benim gibi olanlar için çok sancılı birşey bu
Zaman degisiyor takvimlerden sayılar artıyor ama biz zeminin en dibine batiyoruz
Eskiden milenyum şu bu derken artık Türkiye'nin devri şaşıyor.
Siyaset leş sanat desen ortada yok ekonomi desen herşey iki katı bu bize artık normal geliyor.
Basitlestirildik yani günü kurtarmak zorunda kaldık.
Kadınların çocukların yeryüzünde ne kadar canlı varsa işte ölümlere takdiri ilahi der olmadikmi
Adalet sözlükte kalan bir kavram artık.
Neyse bunlar kabız konular
Sadece kendi hayatımda şunu farkettim birşeyleri irdelemeyecek hatta yanından geçip gidecek kadar dönük yaşıyoruz normal yani birisi yanımızda başka birinin kafasına taş atsa bu bize normal gelir gelirmi sizce bukadarmi kanımız cekildi
Sorum şu hayatinizda bir an tuhaf gelen size acı veren ama ordan kaçmak zorunda yada sessiz kalmak zorunda kaldığınız birşey yasadinizmi
Benim oldu yıllar önce minubuse bindim ve bir meczub herkesin kafasına erik yedikten sonra atıyordu ama kimseden ses yok öyle kabullenmiş korkmuş bir ben ulu comar ses çıkardım ve o deli üstüme yürüdü kimsede çıt yok sonra bende sustum hiç unutmam bunu.