/71a3f70f9d8ae370373c4abb9647182b4194605e/53616c7465645f5f2c76bd31d22e07a3465b0279677a8272368fbd3548ed4c5cfeb645850c97168368692b97a07f0de0a166065c2bcc2aea2a3e6d4eec2bc367490fb950e8e0c787570fcc2672adcd8e37eff22ed8a62c46a216154c566f9f184cfc0aa82518156a1548abb568641885.jpg "patiklipengui")
Dalıp gitmişim atasözü yerine kelime anlattım. O zaman bir de "Afyonu patlamak"ın nerden geldiğine bakalım.
Afyon Osmanlı döneminde meşhur bir uyuşturucudur. Bağımlısı olanlar yoksunluğunu hisseder ve neticesinde sinir, asabiyet gösterir. E tabi Osmanlı dönemi Ramazan ayında orucunu tutacaksın ama afyonun da yoksunluğunu çekmemen lazım. Bunun için de bir çözüm bulmuşlar. Afyonu sahur vakti bir şeye sarıp bütün olarak yutmuşlar. Sabah da bu midede çözününce yoksunluk hissine çözüm olmuş. Bu yöntem çok meşhur olmuş öyle ki sabah sabah iş denilen "daha dur afyonum patlamadı" ya da gün içiresinde sinirli olana "afyonun patlamadı mı" denilirmiş. Bu böyle böyle günümüze kadar gelmiş.