/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "iceel")
Tüm samimiyetimle onlara deli olduğumu ve tedaviye ihtiyaç duyduğumu söylerdim. Bu da deli olmadığımın kanıtı olurdu. Gerçek anlamda düşünme yetisini kaybeden insanlar yanlış bedene hapsolmuş ruhlar gibidirler. Onların gerçekliği öylesine raydan çıkmıştır ki bu gerçeklikle eşleşen her durum gerçeğe dönmüş bir kabus gibi olur. Ama bu kabusu bile algılamazlar. Böyle hastalarla yaşamak da onlara sağlık hizmeti verirken insan onurunu ve kişilik haklarını korumak da çok zor.