/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "silivri")
Bir oğlan kız görür penisine kan gider. İletişim kurma fırsatı bulur. Öyle havadan sudan konuşurlar. İkisinin de saçma sapan bir monotonlukta hayatları olduğu için bu bir değişiklik olur. Konuştukça birbirlerine alışır oksitosin salgılarlar. Oğlan kıza havalı görünmek ister. Bol bol kitap alıntısı yapar. Halbuki kitap okumakla alakası yoktur. Kız da bunu bilmesine rağmen ses etmez. Çünkü ortada bir çaba vardır sonuçta ve takdir edilmesi gerekiyordur. Gel zaman git zaman penisine kan giden oğlan bu durumu başka kızlar için de kullanır. Uzunca süre bunu inkar eden kız, kabullenmek kaçınılmaz olduğunda, oğlanda yakaladığı bütün açıkları suratına vurur hem de 1'e 1000 katarak. Çünkü güçlü kadın olmak işte. Çiftimiz bu durumu arkadaşlarıyla ayrı ayrı paylaşır. Kız iyi yaptım diye düşünür oğlan pişmandır falan. Ama bir gerçek var ki ikisi de yoksunluk sendromundan payını alır. Zamanla her şey söner ve bu yeni hayatın ilk günüdür.