/d9d1973988db105651c6f3337efa27e06d2f9161/53616c7465645f5fc7ee0f9d6234176be1c0e8bcc810035ffef7de0f322ef1b18353d17ee64c91959c3505fedb41a60d8e74d889ee5ea577a93e00d35575e153d44f7cdb1e843ff078cac3e35006bf6abf9b23e3e7a12d6177a7ef240bc7b1f553ae1290fa6dbfbd8cac9228d7f23d42.jpg "serpillkrsn")
Sanki eskiden daha mutlu olduğum düşüncesi beni hep boğuyor. Yaşananlar elbette bir ders veriyor insana ama aynı zamanda ruhen çok yoruyor. Eski zamanda kalan saf, herkese güvenen, acı nedir bilmeyen, umut etmekten vazgeçmeyen, hayaller kuran, hep her şeyin iyi olacağı düşüncesi ile yaşayan benim eski halim... Ne kadar da masummuş. Şimdi ise güven problemleri olan, gelen geçenin bir darbe daha vurduğu, acı çekmekten bitap düşmüş, umut kırıntısı bulmak için çırpınan, hayal kurmak nedir unutan, her insandan bıçak darbesi bekleyen birine dönüşen şimdi ki halim... Ne kadar da yaralanmış. Alınan yaralar bizi güçsüz yapmıyor aslında. Bizi güçsüz bırakan kendi içimizde çığ gibi büyüyen zararlı ve karanlık düşünceler. Kurtulmak için ne yapmak gerek bilinmez. Ama bence hala ben eski halimi özlüyorum. En azından o zaman insanların içindeki karanlığı keşfetmemiştim. Gece olup başımı yastığa koyunca boğan düşünceleri susturmak isterdim ama bir yandan da beni ben yapan onlar. Duvar örüp beni koruyan düşünceler aynı zamanda öldürüyor.
/ba77b560591d16f1b4e69cc906876d514dd5c78d/53616c7465645f5fa5de74e9d171fe7dd3b76765093dff737bdee62198507e3b1df2ebe963a35724ee9e6dee30bab1d6116103b65bd33d18faea880f0d98650f45980d2658f480e19ef1128a17140f2db4e76baa2cb181907913ba4237eda9eef8e763c18c8eab9ddba0657849e7ac03.jpeg)