/39c3875e9871c1c7d3c8e2e4653ed9d8e20106ba/53616c7465645f5fad433dee3020652b32b8f6b8e59fcd14a92606f3a4847c374bba7d6082cf4e20189776e0edd50b1a3b0d301f1f2c2249b268f5f3c9dfe427c50afc09845cd2cb728b5ed690889c82f501ef4986014e56fe639e433d6d32de4c8115b75518c6068db13a5019d88c61.jpeg "catherine-earnshaw")
Anadolu'dan etkilenmediler, direkt ondan çalıp her şeyi kendileri yapmış gibi gösterdiler. Anadolu dımdızlak kaldı ortada. Biz de o yüzden ne yapıyoruz? Yunan Yunan diye atlıyoruz her şeye. Yunan Mitolojisinin büyük bölümü Anadolu Mitolojisidir, ta Sümerlere kadar gider ucu. Hatta Sümer ve Yunan Mitolojilerindeki panteonları, tanrı/tanrıçaları ve mitleri karşılaştırmanızı öneririm.
Homeros İlyada'da bu çalma, çırpma ve kıyım olaylarını Yunanı canavar gibi göstererek anlatır, ki gerçekten de canavardırlar. Bir destan yazsa da, kendisi bir İzmirli olarak onların kıyımlarını, barbar mantalitelerini güzellemek istememiş olsa gerek. Odysseus'un götelekliğinden sonra Troya nihayet düştüğüde Yunanlar gördükleri bütün taşlara Yunanca yazılar yazdılar, katliamlar, insan kurbanları yaptılar, dalavereden hiç gocunmadılar. Hektor'un soyunu kuruttular, bebek oğlu Astyanax'ı kale surlarından attılar. Aşil, Polyksena'yı kurban etti. Sömürdüler Troya'nın bütün zenginliğini, halkını köle yaptılar. Çok uzun yıllar hiçbir yenilik ve ilerleme olmadı. Olan yine İyonya'ya, Anadolu'ya ve halkına oldu. Yüzyıllar ve nice savaşlardan sonra İzmir'e yeniden halkımızı kırmaya ve bizi sömürmeye geldiklerinde onlardan çok büyük bir intikam aldık.
Ama biz yine de ne kendi tarihini ne de kendi kıymetini bilen bir milletiz.