/baef066ed4aadeffd925d5572e4dd89019e2e6c6/53616c7465645f5fb6a25920bc78ff3c7765f379e5790a11ecb23b630abce50558c85b6d17340fc863e6def86f8506a3330a0b4783c8d22e81557a487c8e15ba7fb4247aa0a4caf9fbfa2cbef4f840292e34336ec0c5ed0274328da5168b44cc5b06005f3cb82e9388515f8bb5785d91.jpg "eliff04")
Ha işte en çok sinirimi bozan şey. Ya eyleme geç yada şikayet etmeyi bırak. Ben hiç şikayet etmiyorum mesela. Çünkü elimde değil. Örneğin ekonomi kötü. Ne yapabilirim? Hiçbir şey. Ve şikayet etmek can sıkmaktan başka bir işe yaramaz. O zaman şikayet etmeyim.
Diyelim ki geçinemiyorum o zaman elimden geldiğince tasarruf etmeliyim. Zorunlu zannettiğimiz çoğu şey aslında zorunlu değil. Onlar olmadan da yaşayabiliriz. Mesela; sinemaya gitmek, bara gitmek, nerdeyse her gün farklı kıyafet giymek, her kıyafete uyumlu bir çanta ve ayakkabı giymek, saçları kuaförde yaptırmak, netflix, spotify vb. üyeliği, paralı dijital oyunlar.... liste uzayıp gider.
Bunlar lükse girer ve paramız olmadığı yada az olduğu halde bunları yapmak bizim sorunumuz. Enflasyon kalıcı değil ve bir dönemliğine bunlardan vazgeçmek o kadar da zor değil. Sırf ufak şeyler için kredi almak, borç almak, sürekli taksit ödemek akıllıca değil.