/baef066ed4aadeffd925d5572e4dd89019e2e6c6/53616c7465645f5fb6a25920bc78ff3c7765f379e5790a11ecb23b630abce50558c85b6d17340fc863e6def86f8506a3330a0b4783c8d22e81557a487c8e15ba7fb4247aa0a4caf9fbfa2cbef4f840292e34336ec0c5ed0274328da5168b44cc5b06005f3cb82e9388515f8bb5785d91.jpg "eliff04")
Bana çok oluyor bu. Sanki beynim dünyadan çekiliyor gibi hissediyorum. Baktığım herşey çok ama çok tuhaf geliyor. Sanki ilk kez böyle birşey görüyormuş gibi.
Örneğin aslında hergün gördüğüm bir ağaca bakıyorum ve sanki hayatımda ilk kez ağaç görmüş gibi hissediyorum. Öyle boş boş bakıyorum. İnsanlara karşı da öyle. Hergün gördüğüm kişileri sanki hiç tanımıyormuş gibi hissediyorum.
Neden burdayım diyesim de geliyor. Hatta kendime karşı bile yabancılık hissediyorum "ben ben miyim, acaba gerçek miyim, acaba onlar (gördüklerim) gerçek mi?" vb. sorular oluşuyor. Sonra soru sormayı garipsiyorum. Yürümek, konuşmak, düşünmek, nefes almak bile garip geliyor. Neden bunların hepsi var? Neden yaşıyorum? gibi şeyler geçiyor aklımdan.
Bu çok yorucu olduğu için hemen o an ki işime odaklanıyorum ve bunları kafamdan silip atmaya çalışıyorum. Ama hiçbir zaman tam olarak yok olmuyor.
Sizde de benzer şeyler oluyor mu, yoksa ben tek miyim?