/baa4d8cee064939bd032f2f7f9f5fc2e6193c021/53616c7465645f5f6028941d57cce9867cdd862eb22e1c05778e4655ad1bd344e67cf063ca990f637749b43b3679292f4c63c62fd521999c36e04858210ed9d2fc44fe910f107f10644882c4c1d46074714d08c131aa7535e9384a663fc7965c557f3b06e8c856742430532bc6519135.jpeg "imailahorsilahh")
Çok çocuk cehalettir, sefalettir, kendini bilmezliktir.
Başını okşayamayacağın, önüne bir tas yemek koyamayacağın, yararlı bir birey olarak yetiştiremeyeceğin. Uyumadan masal okuyamayacağın, omzunu-göğsünü ayıramayacağın.
Her daim yanında maneviyatın ile olamayacağın, yol yordam gösteremeyeceğin, kararlarında yürüdüğü yolda - uğurda destekleyemeyeceğin, enine - boyuna konuşamayacağın, sevgiyi hissettiremeyeceğin, mevcudiyetine saygı duyamayacağın, yalnızca bir yongan - neslinin devamı olarak gördüğün bir çocuğu dünyaya getirmek neden? Aah pardon mühür kimdeyse Süleyman oydu. Düşünebilme yetimizle ayrıldığımız hayvanlar da çoğalıyor. Bir çoğumuzdan daha çok severek. Yani üreme organından önce beyinlerimizi kullanıp bunları bir düşünmek gerek. Bu yüzden boş laflar geçiniz.