/e0994c56637d7d9899a19de527be48a4c56663df/53616c7465645f5f96dfd0a93c9ca0cb01e39a53c89f06e948dc2d7ae759276bede0823301d5ec897dcb488435255bb52ac9364318e556af56f5b66f13b60d843e272fb806ac3c5a69f1fb596d4ff0b4b3115d2065bdea4c5b6c2617e69d50ccf6a80e72e7dfc160830c0928f04d4027.png "allf0rmia")
bununla ilgili birbirlerini çürüten cinsten birden fazla düşüncem var.
kendini bilirsen bazı şeylere doyuyorsun. insanın algıları kendi duygularını veya düşüncelerini bastırmadan karşı tarafa kulak verdiğinde daha bir açılıyor.
buna rağmen karşılıklı anlayış her zaman herkesle mümkün olmayacak. bir söz var "iki insan çok iyi anlaşıyorsa biri düşünmüyordur" der. e bu da kısa veya uzun vadede toplumsal olarak olgunluk sağlamaz.
yani çok ikircikli.
bir de şu var, insan evrendeki en ilkel canlı. bu yüzden bir doyum noktası var mıdır, neye göre sınırlanır...