/2d557b87d4d5a5846cf5c13a5f3321ea87738328/53616c7465645f5fbd967fddd42cedf364bd275965c98e293e6bff5b0506e07f4539f4d43dbc73f2c549597cec7f8aace135fb20adbb3fd845f002dfe3726e19c3d78da207f4fa1ab8c31554353ff27940f078ee334a346d377f58adf34cb148b3b531f197266b9724b51176067c0ce1.png "alfawolf58")
Ruh eşi, doğru insan, bunlar zaten vardır ve sizi bulacaklar diye bir şey söz konusu bile olamaz, bu düpedüz at gözlüğü takıp kadere inanmak gibidir ama tevekkül diye bir şey var. Herkes diyor ya doğru insan sizden asla gitmez, doğru insan kalmadı falan filan peki ama sen ne kadar doğru insansın? Herkes doğru insanı bulmaya çalışıyor ama kimse doğru insan olmak istemiyor, istiyor ki unicorn gibi kafasında bir tane boynuz olsun oradan tanısın, hayat böyle değil. Sevgi emektir, çabalamaktır, zaman harcamak, "o"nu görmek, konuşmak için fırsatları kovalamaktır. Yomi de demiş ruh eşi olmak için her şeyin aynı olmasına gerek yok bazı noktalarda bir araya gelir ve benzersiz bir mor oluşturursunuz. Uzun lafın kısası ruh eşi zaten var olan bir şey değildir . O nu siz yaratırsınız, çabalarınızla, emeklerinizle. Son bir anekdot yapacağım ; Küçük prens bir gül yetiştirir(yetiştirmeyi emek vermek, gülü ise ilişkiniz olarak düşünebilirsiniz.) sanar ki Dünya'da başka bir gül yok, sadece o var. Sonra yolu bir gül bahçesine düşer ve der ki "Benim sahip olduğum gül sıradan bir gül müydü? Ama bana türünün tek örneği olduğunu söylemişti." Tilki cevap verir;"O sadece bir gül değil ki, o senin gülün. Gülünü senin için bu kadar önemli kılan ;"o"na harcadığın zamandır, verdiğin emektir." Ruh eşi dediğiniz bana kalırsa birbiri için çabalamaktan vazgeçmeyen iki insandır ve bu insan çok uzaklarda da olabilir, inancınızı kaybetmeyin , sizin için çabalayanı görmeye çalışın. Yani gülünüzü yetiştirin kim bilir belki bir gün Ferhat ile Şirin olursunuz :)