/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "damlaersen")
Fark etmesekte hepimizin yaptığı şeydir bu .Konuşmalar, davranışlar, hobiler, zevkler bazen bakış açıları bile insanlara göre şekillendirilir toplumdan dışlanma kaygısıyla, maalesef bu devirde insan kendini sürekli bir yere ait olmak zorundaymış gibi hissediyor, toplumun bize dayattıklarından dolayı sürekli onaylanmak istiyoruz, bazense var olan görüşlere sığınmak yeni bir ses getirmekten daha kolay ve daha az ürkütücü oluyor. kendimizi kendimizden soyutluyoruz aslında, asıl benliğimizde neler hissettiğimizi bilmeden, düşüncelerimizi karalıyoruz.
güya herkesin fikir özgürlüğü var ama ne zaman bir fikir söylense asla saygı duyulmadan savunmaya geçilir ya da kişi topluluktan dışlanır.
belki de yeni fikirlere açık olmayıp sürekli eskinin daha iyi olduğunu savunmamız burada gelir.