/39c3875e9871c1c7d3c8e2e4653ed9d8e20106ba/53616c7465645f5fad433dee3020652b32b8f6b8e59fcd14a92606f3a4847c374bba7d6082cf4e20189776e0edd50b1a3b0d301f1f2c2249b268f5f3c9dfe427c50afc09845cd2cb728b5ed690889c82f501ef4986014e56fe639e433d6d32de4c8115b75518c6068db13a5019d88c61.jpeg "catherine-earnshaw")
Önceki yüzyıllarda kadınlar eteklerini çekiştiren 5-6 çocuğu doyurmaktan, tek başına ev işleriyle ilgilenmekten aşka, edebiyata ve bilime zaman ayırabilir miydi? Hadi ayırdı diyelim, erkekler buna müsaade etti mi? Hayır. Kadınların yazdığı çizdiği ne varsa o da dert oldu zaten. Aşk yaşadı orospu oldu. İcat yaptı, umursanmadı. Frankenstein'ı Mary Shelley'nin yazdığını bile kabul edemeyen andavallar vardı, başta kocası olacak ibne Percy Shelley. Allahtan Mary güçlü ve entelektüel bir aileden geliyordu da uğraşamadılar, tırsıp geri çekildiler.
Empati yapmadan, erkek merkezli bakış açısıyla kadınların konumunu sorgulayan biri ne kadar okursa okusun, ne kadar öğrenirse öğrensin önüne hep bir engel çıkacaktır.