/6a1c5ea2f46cb8b49fe026259e03edea071ff0b0/53616c7465645f5f388ec0fda5a812a0a2e72650e3c27393fe53fe355e73349b645b399fb717fa7fabdc46054c311b7cc32a066fce047b56625e623c3f72be8c24c1bae3777b55441f160e48667495c2f305d33a48fc4bb94c247d95ecfd9a32236db755ad8ba3e569c92c2cb4dd5103.jpg "tipik-biri")
Ailem; aslında çok değerliymişim gibi gösterip evin ekonomik sorumluluğunu üzerime yükledi daha bu yirmili yaşlarımda. Ekonomik kararlar bana ait; eğer annem kabul ederse. Ve kardeşim için bütün kararlarımı çiğneyip "Çok konuşma, kes sesini" diyor. Ben o çocuğun yaşındayken çalışıp para getiriyordum, evin vergisine kadar tüm gelir giderlerini üstlenmiştim. Eşşek kadar herife karşı aptal, bana karşı cin kesiliyor. Dün de aynısı oldu ve şeytana uymama ramak kalmıştı. Birikimlerimizin %90 benim banka hesaplarımda. Onların hesapları da gerçi benim kontrolümde. Boşaltmam 2 dakikamı alır. Onları dolandırıp defolmayı düşündüm. Vazgeçtim. Aynısını yapacağım, yavaş yavaş, kendilerini değerli zannedecekler ta ki ben şu paraları tapuya dönüştürüp defolana kadar...