/59bdfc1523e7ec3be730d5201ef375fe95f380c7/53616c7465645f5f45f2601dacc361c231dc12808ff2a5bf25a7c6cc6c99e0cbe382d02019c93d5432bfbad189feed114ab06c1324327ef351fd1809fc96b0500075d691929a9ce3f0433e55c763ce93016ee16a623ce76df8ef5e1091ab7126482f39056d0ecfac3b09dfe3327417f8.jpg "thekmk")
Tahammül çok karmaşık bir kavram değil mi sizce de? Sınırları her an değişebilen; kişiye, zamana, duruma, duyguya bağlı farklılık gösterebilen bir olgu.
Yakın akrabası "sabır" ile çokça karıştırılan bu kavram benzer durumların temas noktasında olsa da, kişideki refleks davranışlarını oldukça farklı çizgiye taşır. Biyoloji derslerinden hatırlayanlar olacaktır; çizgili kaslar ve düz kaslar ayrımını: Sabır bizim çizgili kasımızdır, ne olmasını istiyorsak onu oldurabiliriz; tahammül ise düz kasımızdır, o bir şeye karar verir ve biz onun kararlarında nefes alma sürecimizi devam ettiririz.
Kuşak değişimlerinin modern dünyamızda artık eskisinden daha sert geçişlere şahit olmasıyla birlikte sabır ve tahammül kavramları da yeni bir tanıma ihtiyaç duymakta artık.
Tahammül eden insanı "kurban" olarak gören eski disiplindeki psikolojik bakış açıları; modern insanın tahammül algısına tanı koymakta oldukça zorlanacaktır bugünün dünyasında.
Sabrın daha egoist, tahammülün ise daha resesif bir davranış izlediğini savunan inanışın aksine günümüz aktif kuşaklarında bu durum tersine dönüyor ve dönüşüyor. Alışılagelen eski kuşakların reflekslerinin aksine; genç yetişkin ve daha alt nesillerin mensubu olan dünya vatandaşları için artık sabır daha alçak gönüllü, tahammül ise daha narsistik yaklaşımlar göstermektedir.
Kişinin onaylamadığı bir ırka, inanca, davranışa, eyleme veya söyleme karşı tahammül etmenin sabırdan daha kolay olduğu çağlardan, sabrın rica edildiği; tahammülün ise beklenemediği bir dönemin başlarındayız artık.
Peki bu neden bu kadar önemli? Çünkü geleceğin yönetim şekillerini belirleyen en büyük unsur kitlelerin davranış yönelimleridir ki bu da gelecekteki başarıyı getirir.
Örneğin: "Aptallığa tahammülü kalmayan bir kitlenin yeni yönetim şekli daha disiplinerdir. Bkz: Alman Disiplini"
Sözün özü; "dervişin muradına erebilmesi" için artık dervişin sabrına değil, tahammül sınırlarına bağlı bir yaşamdayız günümüzde.