/39c3875e9871c1c7d3c8e2e4653ed9d8e20106ba/53616c7465645f5fad433dee3020652b32b8f6b8e59fcd14a92606f3a4847c374bba7d6082cf4e20189776e0edd50b1a3b0d301f1f2c2249b268f5f3c9dfe427c50afc09845cd2cb728b5ed690889c82f501ef4986014e56fe639e433d6d32de4c8115b75518c6068db13a5019d88c61.jpeg "catherine-earnshaw")
İçimde o kadar bastırılmış, zararlı bir öfke var ki istemeden de olsa karşımdakini yakabilirim. İnsanların kötü olduğu düşüncesini içselleştirmekten doğan zehirli bir yalnızlık ve dışlanmışlık hissinin oluşturduğu bir öfke.
İlişkilerimde üzülen olmamak için üzmek zorundayım, vazgeçilen olmamak için vazgeçmek, terk etmek zorundayım. Doğama ters şeyler ama iyi niyetimi ve sadakatimi suistimal ettiklerinde sadece kavga çıkarıp bas bas bağırmak acizlik olur, canlarını yakmak gerekir değil mi? Yaşattığını yaşamayanlara yapmam gereken budur.