/9220305687163ae3f4603357018c03d2efcd3b28/53616c7465645f5f3f740af76bb60aab889d4d03dc815a0c61256abc175c5e1dc100f328bd199717742461beb7ebd9bb40f7a1527dde22c48581afe7c74128264b548b72962be0e4ebaa1eb66e3c5e5a6b1b900586f245bc66d0319bae252ee40115daa177f5d92095a14aad94b6dd7f.png "sairsel")
Çok üşengecim, bu başlığa yazarken bile iki saat düşündüm.
Sırf sevdiklerim üzülmesin diye kendime yaptığım haksızlıklar, saygısızlıklar ve gurursuz davranışlarım yüzünden bazı insanların gözünde değerim çok düştü.
Sinirlendiğim zaman içimde biriktiriyor ve en olmadık yerde patlıyorum sonra haklı iken haksız oluyorum.
Sevdiğim insanların üzerine çok düşüyorum ve bunaltıyorum sonra benden kaçıyorlar yine kendi kendimi yiyorum.
Yeter mi?
Lanet olsun ben niye yaşıyorum ya?