/3ee02e158f2bc4e8d9b33235a0df918c713653f8/53616c7465645f5f3c191f90458b63aea171895095c95e4e975f0019eeb3c31893d5896c29baaccaacadcb89888404a62014766198369ecc472097b955252b687f7e905ec6d838e880d57b365ffa79b72b0c5aee537957da1c24565eb87253923157e8b9fe4f40cd0e3a7a767d0bb694.jpg "absurdizm")
İki haftada kafayı yiyecek hale gelmistim. Antidepresan bile kullanmam yasaktı. Dün abimin bir cümlesi ayağa kaldırdı beni. "Abicim kendine gel diğer insanlarla sen bir misin? Depresyondan kendin çıkacak kadar güçlüsün sen. Saçma sapan şeyler yapma" tek ihtiyacım olan şey birinin ne kadar güçlü olduğumu hatirlatmasiymis