/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "wanderlusts")
Biz erkeklerin ilişki söz konusu olduğunda palavrada bir dünya markası olduğumuza kimsenin itarazı olmaz sanırım.
Hatta sins de kimmiş diyebileceğimiz abilerimiz vardır.
Efsanedir onlar. Karşılarında dinleyici bulduklarında hikayenin sonunda "mesela yani" diye tamamlamasalar da çoğunlukla palavra olduğunu bilir, gülmece niyetine dinleriz.
Bazen karşı cins tarafından 7/24 hazır kıta beklediğimiz kimi zaman "nefes alsın yeter" kriterimiz var gibi espiri konusu olsakda, bizler de gerek partneri uygun bulmayarak, gerek mental olarak isteksiz zamanlar yaşıyoruz ve bazen partnerimiz bunu "aldatılma", "ilişkiyi bitirme" ve hatta "artık sevmediğimize kanaat getirmeye" kadar dayandırabiliyor.
Ilk yakınlasma ise gurur haline getirip, hırçınlaşabiliyorlar.
En azından ben ve yakın çevremde olaylar biraz bu döngüde. İşte bu zamanlarda durumu kurtaran "başım ağrıyor" a paralel ve hatta ona taş çıkaran bahaneleriz veya numaralarınız varsa dökülünde, hem ufkumuz açılsın hem de nasiplenen olur belki.
Ben genelde uyuyor numarası yapıyorum, ısrar artarsa horlama leveline geçiyorum.
Ilk ilişki babında ise şimdiye kadar en zirve red palavramsa "gay" olduğumu söylemekti. Övünmüyorum ama cidden mecbur kalmıştım. Bundan dolayı özürlerimi iletirim.