/aad63c4a5ff365c615bf84d8f2a5fadef18a5a02/53616c7465645f5fc353a16b5cd151244122847bc2180116c5e634d5a0675e87b7651d162b2a6eb133bd598f8048d7fce00ab9fcd4fb4969400fca829ed20fe81ab54142257bd787b1017b60cf0c94e1cb038e180e4ad567e865face4eb77939198d1393b82737566b74a4c259569bf6.jpg "kejnedar")
Aslında benimde zaman zaman yaşadığım durumdur. Eziklik değil,söyle anlatayım mesela değer verdiğim sevdiğim Bi insanı hayatıma aldım ve onu mutlu etmek için kendimden,hayatımdan,ortamimdan çok taviz verdim,ne istediyse yapmaya çalıştım bunları tabiki sevdiğim için yapıyordum ve zor gelmiyordu,daha sonra farkettim ki sürekli onunistedigi oluyor dönüp bana sen ne istersin,sen ne düşünüyorsun diye sormuyor o zaman yolları ayırmak zorunda kalmıştık, sevgi yüzünden,onu mutlu etmek için caba sarfetmek eziklik olarak algilanmamali ama kendini de onemsemen gerekirmiş buda ders oldu bana hep kendinden vermekle olmuyor