/5af53e439f9169c27e84332fc1caa2404e6f7e3f/53616c7465645f5fa141d0364adc1d623c0a46a2476ada228246835acab8f9d9b17e3bae327f6532041ed2bbeaba505a403586f4b9131a0ac20240e50f7378489cd4024ae8606dcf510c60324a15dea9d304d4f6e22a10152fd492ae4b781c561335506a19f14ecc3604090271e55d37.jpg "patronicee")
Yaşadığım şehirde yaşlılar bile gençlere yer vermeye yeltenir. Kimse ben oturayım ya da görmezden geleyim derdinde değildir. Bu benim şehrimde yazılı olmayan bir kuraldır. Biraz oturduktan sonra ayağa kalkar yaşlılar ve gel çocuğum biraz da sen otur der, vardiya değişir gibi. Hiç bir genç adam ayakta biri varken koltuğa oturmaz, mutlaka yer verir. Çanta, poşet hatta çocuk bile kucağa alınır oturtulur. Ben çocuğumu kimsenin kucağına vermem o ayrı ama bu bizim burada böyledir.