dreamislife
    Mezun oluşumdan çok kısa bir süre sonra zamanında bana çok kırıcı davranan, uzun zamandır mesafeli olduğum ama hepsine rağmen çocuktuk diyip aldırış etmediğim bir arkadaşımın aracılığıyla bir iş görüşmesine gittim ve işe alındım. Hiç bilmediğim bir sektöre dayalı bu işte onunla ve 12 başka kişiyle aynı ofiste çalışmaya başladım. Başlarda ya nasıl bir iyilik yaptı helal olsun dediğim o eski arkadaşım yine beni bir şekilde özel hayatımdan vurmaya başladı ve ben bu sefer susamadım. Sonrası mobbing mi denir, ayıp mı adlandıramadığım bir şekilde beni tanımaya bile yeltenmeyen ve iş öğretmemek için elinden geleni yapan bir düzine insan.Hakkımda ne duyduklarını bilmemekle birlikte doğru şeyler olmadığından eminim. Kendimi tanıtmak için, kendim olamayarak deli divane olduğum bir iş yerinde onca insan arasında tek başıma kaldım. İşten değil de üstümdeki baskıyı azaltmak için uğraşırken yorulduğumu fark ettim. Bu sefer işe odaklanmayı ve kimseyle muhattap olmamayı seçtim fakat yine olmadı çünkü kasıtlı bir şekilde dışlandığı bir yerde insan hiçbir şeye odaklanamıyormuş. Bu beni derin bir psikolojik çöküşe soktu çünkü seni yanlış tanıyan insanlara doğrusunu kanıtlamaya çalışmak zormuş. Bu psikolojiden çıkmak için çok çabaladım ve şimdi istenmediğim anlardan kaçmayı ve ordaki herkese karşı pozitif olmayı deniyorum. Sonucu tahmin edemiyorum ama huzurlu olduğum sürece güvende hissediyorum. Siz hayatınızda hiç böyle bir baskı altında kaldınız veya dışlandığınız bi ortamda olmak zorunda kaldınız mı? ya da kalsanız nasıl davranırdınız? biraz fikir hiç fena olmaz:)

    Günün En Popüler Başlıkları