/192721fb1290fc99f29bebb62c29bc816b1c8629/53616c7465645f5fafa9c20bc8880a1216374291aa165e6a8954c1ce7a0c4e091a4ebf6d574b63d9a19b3247483ce4ebc96997f6a77510d0fbe1b2729c3d1c80ae1f3edcbe5550f88eb0bc36a498c5f17ea041beba0b60dce889101d0d429c52b01ae697d28ea6f9dee48e277f69d416.png "sardunya")
çok merak ediyorum böyle kendi kendine dururken insanların beyninden geçenleri ve bunu anlatmaları hoşuma gidiyor hiç sıkılmıyorum dinlerken. çünkü her insan ayrı bir evren, uçsuz bucaksız düşünceler. konu kısıtı yok. şu an aklına gelen ilk şeyi yaz.
ben başlıyorum...
az önce hastanenin önünden geçtim ve tekerlekli sandalyede bir teyzeyi çıkarmaya çalışıyorlardı. yaşlanmaktan çok korkuyorum attığım her adımdan dolayı çok mutluyum fakat yaşlanmak o kadar korkunç geliyor ki bazen bu yüzden uykularım kaçıyor. bunun için kendimi kötü hissediyorum aynı zamanda. başka birisine bakıp halime şükrettiğim için. acaba bu beni kötü birisi mi yapıyor?