/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "nese-atalay")
MARTI VE KIZKULESİ
"Bu sabah uyandığımda martıydım. Balkon camından baktığımda , camdan bana bakan bir martı ile bakışınca anladım bunu ve martıyla karşılıklı çığlık attık.
Tüm emeğimi ,ellerimle büyüttüğüm şirketimi hatırlatan Kızkulesi ,bana düşmanca bakıyor karanlıkta. Bense, sarhoş, ağlamaktan bulanık gözlerle onu izliyorum..."
O gün ,bir yerlerde,bir kız,internete düşen bir video görüntüsü izledi Yalpalayarak uçan bir martı,kamikaze gibi Kızkulesi' ne dalış yapıp kendini parçalıyordu.
Martıları sevmezdi ama ölüm şekli üzücüydü. Bir telefon çaldı ve martı unutuldu. Telefonu çalmasaydı, aşağıdaki haberde ünlü mimarlık şirketi sahibinin esrarengiz bir şekilde kayıplara karıştığını anlatan haberi de görecekti... Göremedi.
Ümidini kesemediği eski sevgilisinden bir haber ,bir özür,bir mesaj bekledi. O mesaj ,son anda aldığı ahı hatırlayıp ah eden martıyla birlikte sulara gömülmüştü. Bekledi. Sonunda ömrünü tüketti.