/9220305687163ae3f4603357018c03d2efcd3b28/53616c7465645f5f3f740af76bb60aab889d4d03dc815a0c61256abc175c5e1dc100f328bd199717742461beb7ebd9bb40f7a1527dde22c48581afe7c74128264b548b72962be0e4ebaa1eb66e3c5e5a6b1b900586f245bc66d0319bae252ee40115daa177f5d92095a14aad94b6dd7f.png "sairsel")
İnsan, kendisi olması karşılığında topluma muhakkak bir bedel öder. Bu bedel çoğu zaman yalnızlıktır.
Kolay kolay hiç kimse seni olduğun gibi kabul etmez. Ya şeklinde ya kıyafetinde ya da görüşlerinde illa beğenmediği bir detayı düzeltmek, düzeltemiyorsa yargılamak ister.
Oysaki hoşgörü ne kadarda güzel bir şeydir. Sen sensindir o da o! İnsan olmanın tadı o kadar güzeldir ki oysa şununla bununla varla yokla kirletmeseler!