/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "sharinnegan")
Mesleki bir travma değil ki bu, öldürmek insana haz verir, orgazm olmuş gibi bir şevhete kapılır. Adrenalin seviyesi ve vücuttaki kasılma ardından ölü ve kanlar içindeki hedefini yerde yatarken gördüğün haz tarif edilemez. Yaşayan insanlar anlar bunu ve bu hafif kırıklıktan çok ötedir. Bu yüzdendir ki özel görevleri icra eden insanlar uzun süre takip edilir. Bu duyguyu anladığınızı zannediyorsanız emin olun ki çok yanılıyorsunuz. Death of face adında bir flim aslında belgesel vardır, ne demek istediğimi izlerken yüz ifadesinden anlayacaksınız