suçu değil bu gülümseyen gözlerinin,
kanan her gülen yüze, bu sen değilsin, senin niyetin
içimdeki karanlığı silip atan sen değildin, suretiydi kalbinin
koşu yolundaki taşlarda ezberlemiştim adını, bir ezgi
yakar kulak zarımı, erir gider acıyla azalmakta olan sevincim
bir yıldırım düşer orta yerine beynimin ve kalbimin
ve birden ters yöne koşmaya başlar hafızamdaki sen ve suretin
belleğimdeki bağları bağlamak için eğilen başımı omzuna yaslar
senden yardım isterim, geceler boyu, düşlerim kopkoyu dualarca
bir hayat istemiştim yaratandan oysa ki insan gibi, insanca
ve sondan seninci geldiğim yarışta bir'inciydim sürüden kopup düşen
hiç sevmemiştik oysa ki sevgiye verilen emek mücadelesini, diyemem
vurur ağzımın üstüne, çarpar kapıları gözüme, gözümde mor menekşe
koparırsın doldurmak içini kabını en bilgesiyle anıların, anılar cebimizde
ıslak düşünceler ıslatır en kupkuru yerinden hislerimizin.