/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "zeyzeysanri")
Benim kendimi bildim bileli yaşadığım durum maalesef. Çocuk yaştan beri hem anksiyete hem de panik atakla boğuştuğum için kendimi biliyorum ve hiç zorlamıyorum. Çünkü ben sonucu biliyorum. Sonucunda kesinlikle gözümü hastanede açıyorum. Bir defa gondola bir defa da adını bilmediğim saçma bir alete arkadaşlarımın türlü ısrarlarıyla bir deli cesaretiyle bindim ve gondolda fenalaşıp diğerinde de bayıldığım için ikisi de hüsranla sonuçlandı maalesef. O günden beri tövbeliyim kapısından bile geçmem. Çünkü evet adrenalini seven insan çok var ama ben hiçbir şekilde zevk almıyorum aksine o korku kalbimi çok zorluyor ve benim için adeta bir işkence 🤦🏻♀️