/289ebeb6a7c817937cd5c6c8a44c8f5f514ae2ad/53616c7465645f5f5a2aa2156945a2573d367e032943353d2e5709a2b0acfe4ba2584eab88102044862461b367a43f1a7b8a17f71b59f9a5d88c1b3da79df900a15f961c6937d2340937fff65e8dc47e40af8d624e76ee0690bc465413e5b225df84e012920e71fe0ad450e793185240.jpeg "erlik")
Evdeki eşyalar 2 köpek ve onlardan daha azgın bir evlat sonrası epey yıprandı. Üzerine bir de 5 defa ev taşıyınca zaten bizi bırak da biz gidelim demeye başladılar. Eşim de neyin gazına geldiyse değiştirmeye karar vermiş. Tabi “değişelim mi?” diye sorduktan sonra. Tüm evli erkekler bilir ki evlilik hayatında mi emir kipidir. Misal “Dışarı çıkalım mı?” Demek “ben herkesi, her şeyi organize ettim, miskin miskin oturma kalk giyin, gidiyoruz” demek. Neyse ben eski L koltuğumu arka odaya taşımaya karar vermişken çoktan ikinci ele piyasasına düştüğünü öğrendim. 2 berjer bir L koltuk 800 TL olunca spotçulara “gel burada keriz var” imajı vermiş olacağım ki yakın şehirden arayan dahi oldu. İlk arayan arkadaş mazlum rolünde bir kardeşimizdi. Durumum yok ile başladı. Başına neler neler gelmiş. Evi yanmış. Eşi terk etmiş. Dedik “sevaptır. Gel al ne koparsa gönlünden” ağzımın tavanına salıncak kurup sıçayım. Adam koşarak geldi. Alt sokaktaki Spotcu çıktı. Kamyonet ile gelmiş.” Eskimiş hepsi 3 eder “dedi. 300! İşin içine yemek masasını da katmış. Biraz tartışmadan sonra geri püskürttüm. Peşine düz bir amcam salça oldu. Lanet olsun “gel bak” dememek lazımmış. Minderi eksik, rengi gri derken pazarlık 500 seviyesine indi. “Bundan ben ekmek yiyeceğim? demesin mi? Onu da kovaladık. Giderken kartını bıraktı. Çay içmeye gelirsin diye gitti. Peşine bir ablamız aradı. Kocası terk etmiş. Çocuk 1 dedi, pazarlık sonuç vermeyince 2 oldu. Annesi çöp toplar oldu. İşsiz kaldı. En son nakliye sana ait, ebesinin örekesine getir ama dedi. Daha neler demeye kalmadı amcanın biri. “Kızıma alcağım, durumu yok “dedi. “İşim var oralarda geçerken alayım.” Dayı bir geldi. Kırıkkale’den. Spotçu. Lan yuh artık dedim. Hırs yaptım. Bir kardeşimiz öğrenciyim diyerekten olaya girdi.” Param bu kadar, olur mu? dedi” gel bak kardeşim, anlaşırız “ diye konuştuk. Dedim sevap haneme bir çentik atılsın. Geldi baktı, etti. “Abi 700 tl var bende, olursa alayım “ deyince , hayırlı olsun dedim. Parayı verdi. Eşyaları kapıya çıkardık beraberce. 2 kat aşağı hamallıkta yaptım. Sevap point kasacağız nede olsa. “Abi bunlar dursun ben nakliye ayarlayayım” dedi. İçimde bir huzur çıktım eve. Keşke 500 deseydim, parası yoksa diye geçirdim içimden. Balkona bir çıktım, çıkmaz olaydım. Param yok diyen herif son model Golf’ün önünde, underarmor tişörtü çekti üzerine. Baktım vırık, cırık spot yazıyor arabada. Lan ayak üstü gene dürtüldük mü sana. Anladım ki bu ikinci el uygulamaları spotçuların, çakalların mekanı. Nuri Alço gibi bekliyorlar gazoza ilaç atmak için. Bir anlık dalgınlık yetiyor. Adamlar bilezik gibi takıp, üzerine bir de helallik istiyor. O denli geliştirmişler kendilerini. Yok işin en güzel tarafı ne? Mobilyayı getiren adamlara sordum, “siz eskiyi alıyor musunuz “diye? Ne dese beğenirsin? Abi yabancı değilsin, biz de alıp spotçuya veriyoruz!!! Anladım ki içi gıcıklanan beni hedef belliyor bu şehirde. Bazı şeyler kaderim. Adamlar direk yapamazsa, dolaylı yoldan çöküyor bana.