/82cbf0d6fa46153242f91503d96a123d35ab06cf/53616c7465645f5fb2eb38c3486d17ead62bee95c3d3a906f830390b4786b915e15f1424ca1f72f1d0362c66ef4e22a9bb202671ecea564fb7ab0239748070d8930a3a11dbe5775bc342ed489425c030b458d8d5972d119ec4414fcc0d0a743f80a852078e55b7539e4fc8ec839ac5c8.jpg "dawn_nn")
Böyle bi arkadaşım vardı .Sadece kendi yaşadıkları kötüymüş ,zor şeylermiş gibi davranan kendi canı sıkkın olduğunda gelir içini bana döker benimle dertleşirdi ben de baya üzülüyodum onun için derdiyle dertleniyordum baya ,onun için ağladığım zamanlar olmuştur .İşte böyle yedi yıl geçti bu süre boyunca benimde ona anlattığım onunla dertleştiğim çok şey oldu ,beni önemsediğini de düşünüyodum ama yanılmışım .Annemi kaybettiğimde en uzakdan tanıdığım arkadaşlarım bile aradı defalarca nasıl olduğumu merak ettiler ilgilendiler .O ise sadece bi kere bi kuru mesaj attı ve epey bi süre konuşmadık .O zamanki acıyla insanların arayıp sorması felan hiç umrumda değildi ,sadece kaçıp saklanmak hiç bişey olmamış gibi davranmak istiyodum ama bi kaç yıl sonra o yas dönemini atlattıktan sonra çok içerledim ,kardeşim bildiğim insanın böyle yapması çok zoruma gitti.Ve iki yıl geçtikten sonra tekrar konuşmaya başladık ortak bi arkadaş grubunda ama hiç değişmemişti kendi dertleri hep en büyüktü bizimkiler önemsiz şeylerdi nedense .Sürekli bi ilgi çekmeye çalışmak acılarıyla , sadece bi şeyler anlatmaya ihtiyaç duyduğunda beni arayıp ,benim derdimin olduğu zamanlarda hep meşgül olması ama bu aradada sürekli akşamaca onla bunla flört etmesi.Sorsanız benden kıymetli değer verdiği arkadaşı yok bi ben onu anlıyorum felan .Neyse engelledim onu artık konuşmuyorum.