İç savaş yakın.
Başladık bile bence daha da şiddetlenecek.
Bu yapılanlarda ayrıca toplumsal hayata ufak ufak yapılan düzenlemelermiş gibi ülkeyi bir hapishaneye dönüştürdü. Zamanla alıştırdılar herkesi.
Bakın müzik, festival bunları geçtim.
Annemler anlatıyor yaşadıkları küçücük kasabada da konser veriliyormuş, kütüphane varmış (en çok buraya takıldım) şimdi millet kütüphanesi, millet bahçesi vs vs diyerek her şeyi tek bir noktaya topladılar. Hayattan soğudum gerçekten. Parası olmayan insanlar her şeyden yoksun kalıyor.
Elimizdeki telefon ile refah ölçen benim güzel ülkemin kafası pırıl pırıl olan kesimi en çok da size yazıklar olsun.
Gençliğimi, geleceğimi size kurban etmeyeceğim. Susup oturmayacağım da!