/71a3f70f9d8ae370373c4abb9647182b4194605e/53616c7465645f5f2c76bd31d22e07a3465b0279677a8272368fbd3548ed4c5cfeb645850c97168368692b97a07f0de0a166065c2bcc2aea2a3e6d4eec2bc367490fb950e8e0c787570fcc2672adcd8e37eff22ed8a62c46a216154c566f9f184cfc0aa82518156a1548abb568641885.jpg "patiklipengui")
Nazan Bekiroğlu'nun -Kelime defteri- kitabında bir arkadaşının dedesi ve ninesinin Osmanlı Türkçesi mektuplarını okurken rastladığı cümlelerdir. Dede evlendikten hemen sonra askere gitmek mecburiyetinde kalmış. Hep mektup gönderirmiş memlekete. Ama karısına utancından yazamazmış. Onca mektup arasından iki mektubu karısına hitaben yazmış. Bu mükemmel cümlelerde o iki mektuptan birinde yer alıyor. Keşke hikâyenin sonu da bu cümleler gibi güzel bitseymiş.
/69ccb096d414b71b5869b7836e0aa05190249c05/53616c7465645f5f2b46d243cbf1d97276c046459799db886824f9cbd27809e68151d6a649be5d2e30d043223ac3591654d2a0d1174b7458590183e8d4289949091cb25632a68afcb260445772f796132c3453194159b73d844175d3ca9d4a04bceb6d2c5f0e1ade16399ea7a178b006.jpg)