/5b4fc968770538e659f96a37c6ea74726ca83ee7/53616c7465645f5f2cfe8eedcc11dcf816554799b05a719e98ea7f5f31223b0e48ac907047f07ddcec26b085bd0924e8c84755dff3098f874f1e0aa464c4a4d0ebc7cbe41bc4c7496c3354cca59b856afe8900056b311b8a78ffbdb00c9dfc068ad631df6cf00b2a42abaee2fad975df.jpg "ladydisko")
annem pek alışıldık bir tip değil daha çok arkadaş gibiyiz ailede de kendisi korumacı taraf değildi babam da değildi ne zorluklara girsekte iç dünyamızda şunu bunu yap diyen insanlardan değillerdi sadece konuşurlardı küçükken onlara baya kızardım yardımcı olmadıklarını düşünürdüm ama şu an görüyorum iyi etmişler kardeşim de ben de çabuk karakterleri oturmuş olgun insanlar olduk ve ikimizde kendimize hassız diyebilirim
kendinizi dinleyebilmek kendiniz olabilmek en zorudur galiba