/3ee02e158f2bc4e8d9b33235a0df918c713653f8/53616c7465645f5f3c191f90458b63aea171895095c95e4e975f0019eeb3c31893d5896c29baaccaacadcb89888404a62014766198369ecc472097b955252b687f7e905ec6d838e880d57b365ffa79b72b0c5aee537957da1c24565eb87253923157e8b9fe4f40cd0e3a7a767d0bb694.jpg "absurdizm")
o zman bir anımı anlatayım.
abimler günlük rutinimizi yapıyorduk yani bir saat yürümek. sonra bir caddeye geldiğimiz vakit bir dilenci kız elini uzattı ama başka tarafa bakıyordu. hani 'verirsen ver vermezsen sg' edasında kız. sonra abim de dalgasına dedi ki ' şuan bak artık yüzümüze bile bakmiyorlar'. hoca da duru mu? yapıştırmış cevabı 'abi insanlar da haklı, hangi yüzüne bakacaklarina sasiriyorlardir' dedim. ufak bir sessizlik ve yolun ortasinda çınlayan kahkahalarimiz. güzel bir andı