/2b93d8125ca6732ccf40a616fe249f7956e80098/53616c7465645f5fc1a6e33c471782c9cbb3e4d91034f4b649c64c7ffee8e68020842ba75384f001884cf8d0d2cda6199f1fb85b2ba06d419f1fd8b569482fa4ef667d67884292c6e414786b9cabe39d3230ea267cca8426834c7f7ab0e0b8588d3e07d9017cd178bd7b71a0deb51c1b.jpg "bisosyolog")
30'a yakın bir yaştayım. Mutluyum, 2 kedim var.
Kendime ait bir evim ve güzel bir hayatım var. Dolu dolu yaşıyorum, genel olarak depresifim ama olsun.
Bir ilişkim de var, iyi kötü götüyüruz. Ancak evlilik düşünmüyorum. Bunun belli başlı sebepleri var, bir ilişkimde çok sevsem de tereddütlerim var, ayrıca daha 1 yıllık bile değil.
Her neyse, son zamanlarda aşırı derecede tepki yemeye başladım.
Kaç aylık ilişkin var, hayatın akışına devam etmen gerek evlilik şart diye.
Saçma tabi bunlar, ancak örneğin çoğu arkadaşım evlendi. Görüşemez olduk. Çünkü çift çift takılıyorlar ve ister istemez fazlalık gibi oluyorsun.
Bu küçük bir örnek ama şunu düşündüm, gerçekten uzaklaşıyor muyuz? Örneğin yaşımız gelince üniversiteye gitmeyince, evlenmeyince ya da daha basit bir şey de olsa farklı bir şey yapınca?
Toplum farklılıkları niçin bu kadar sevmiyor? Bir sosyolog olarak ben size soruyorum :):)
/b5121f355a7ffaecd41bf5d9c2aa360646c9eb3f/53616c7465645f5f5180ad909b1e933d30d8727a761d61c0c2cc2de2b952b7b5ab9ce50bfc8c93b57e4199823a7b68889a428d0b428f4a8e3b84dc5add5eaadbb2e7970cbe775136db8531d35c3caec42c6eb035aa4b12be1e4db7f8c346753a37bc8456bfe33c999994ce2e5ae5ef10.png)