2 sene önce peşimden aylarca koşan bir rahmetli vardı. Ailelerimiz tanışıyordu aynı memleketliler zaten. Benden 5 yaş büyüktü, annesi bile oğlum sana çok aşık oldu dedi ablası vs çok aradı bi şans ver diye. Her neyse denedim bende çok sevdim, her gün uzun yazılar işte iyi ki hayatımdasınların sonrası yüzük takalım diye tutturdu bende o sıra okulum bitsin mezun olayım öyle derken o ve ailesinin ısrarı ile sözlendik. Ayrı şehirlerde olmamıza rağmen her hafta sonu istanbula geliyordu görmeye. biz en son gittik ailecek düğün tarihi alındı hazırlıklar yapıldı 7 ay kala gece bi beni aradı sesi bozuk ben işle alakalı sanarken anlat dertleşelim dedim meğer benimle yapamıyormuş bana layık olamıyormuş :) leventin elayı düğün günü terketme sahnesi ile aynı bi de..
1 ay bile geçmedi eski sevgilisine dönmüş ahahahh hem de ailecek kıza sövüyorlardı meğerse oğulları benimleyken görüşmüş bakmış olucak akşamına telefondan söz attı. Şimdi evliler sanırım.
1 sene kendime gelemedim şimdi onların iki yüzlülüğüne acıyorum. iyi ki de beni aldatmış ve gitmiş diyorum şimdi eskisinden daha mutluyum