/159ddbfeaa5281088d20dd9f85fd3ddadfc765b1/53616c7465645f5fba0c90e89cfa8d276bacfa9ce7ea749b24968091f6d72e54a10aec48e9db6ddc0909614174e02e8dafd86d5f2c90778df262ab38eebd804ac8e620965a80b7f3e0160fe8cfc5e78887869b0eb746d545a9e57996ecc9a3cf10c04c09d633281890b4a72135f7c1f0.jpeg "orayn-basaran")
Evet, yeniden merhaba diyorum çünkü 65 günlük bir aranın ardından yeniden yazıyorum. Aslına bakarsanız kendimle ilgili yazı yazmak adetim olmasa da bu yazı bir gereklilik, bir zorunluluk gibi oldu.
Yaşadığım bir rahatsızlık sonucu 15 Nisan’da geçirdiğim kulak operasyonun ardından yaşanan süreçte yaşadıklarımın daha doğrusu gördüğüm desteklerin kısa bir özeti olacak bu yazı. Bir anlamda benim sizlere teşekkürüm. Tıbbı açıdan en zor ve en meşakkatli tedavilerinden biri olan radyoterapi almam uzun bir süre yan etkisine maruz kaldım ve sanırım bu süreç hep devam edecek. Ama bu sürede gördüğüm destek, ilgi ve sevgi ayrı kalma süremi oldukça kısalttı. Tedavinin getirdiği tıbbı zorunlulukların yanı sıra elbette ki ağır psikolojisi beni sarstı. Ne duyabiliyorum ne konuşabiliyorum ne de kendimi ifade edebiliyorum. Kanserin en büyük düşmanı olan sigaraya başladım. Biliyorum bana çok kızacaksanız. Lütfen beni yargılamayın. Yaşam benim için durmuş durumda, artık dayanacak gücümde kalmadı Daha fazla acı çekmek istemiyorum. her şeyi yavaş yavaş oluruna bıraktım. Ama bu olumsuz psikolojiyi sevenlerimin olağanüstü ilgi ve alakasından dolayı çok teşekkür ederim.