Arkadaşlar bayram bitti malumunuz. Bayramı köyde geçirmek durumunda kaldım ki anlayacağınız akrabalarla yüz göz olmak durumunda kaldım. Bir şey çok merak ediyorum. Sadece bizim ailede mi bu durum var. Ne kadar sevimsiz, arkamızdan konuşan, sürekli bizi eleştiren akrabamız varsa hepsi baba tarafında. Çekirdek ailemizin tek aydınlık yüzü onlara göre babam. Biz hep işe yaramaz, değer bilmez evlatlarız. Anne tarafına gidince durum tam tersi. Teyzemlerle sabahtan akşama kadar sohbet muhabbet, gülelim eğlenelim. Kimse iş buyurmuyor, herkes birbirine yardım ediyor. Çoğu arkadaşım da anne tarafını sevmeye daha meyilli. Sizde de durumlar böyle mi?