/e0542b1f721cc2896c7df8d8461ed90d7c8e5486/53616c7465645f5f30dfef81d1ef8a7270c18d2f13e682b5257903f76cff270273e245a95675e7c9fa657d479da23995242296e719ae5f19902235d6706e5f29f477bbe63fd0e9e49ed3ea93479976597373b9300b17c1f8c23599de4bb3ee1ce78e0a0b7644e8dd6249bc40b8c043ef.jpg "badideasensei2")
Bu o kişiyle ikinci karşılaşmamızda farkına vardığım bir durumdu.
Uykum gelmişti , parkama sarılıp uyumak için kafamı sıraya koydum. Tam uykuya dalacağım gayet keyfim yerinde biri geldi çarptı bana. Biri özür diliyor ama umurumda değil. Tam şapkayı kafamdan çıkardım ve sinirle tepki göstereceğim. Aydınlandım, karşımdakinin ışığı gözlerimi alıyor 😶
Çocuk özür diliyor ama tepki dahi veremiyorum, kaldım öylece. Ertesi gün daha yakından tanıdım, o konuşuyor ben dinliyorum sadece bıraksalar tüm gün dinlerim.
Böyle.