Onu çatışmaya göndereceğim sabahlar. Şu ana kadar 3 kez böyle bir sabaha uyandım. Adetimdir, her zaman ondan önce uyanırım, o 5 yaş sıfatını iyice kazırım hafızama, kirpiklerini saymaya çalışırım, kokusunu burnuma kilitleri, uyanıp gülümsediyse oluşan kırışıkları tek tek öperim. O sabahlar hep ona son dokunuşum olacağını düşünürüm. Her gün methiyeler düzdüğüm Sovyet Rusya'ya onu benden aldığı için küfrederim. Nitekim her seferinde döner, yara bere içinde olsa da hep döner..