/dee7f4ec7fb85fcaee2b521fdcf611e4b623776a/53616c7465645f5f9bf0b5adbad2ca5d9f6f20fed8ec0f9ab26a29e1b62aa8d0ed00766be55e354a67edb8895a52d61881f5993ddc5745f7c43d1f5e4a0e3f6927a37f6199b254336038a3d260bbb842f2076c8e1aaefe980bac947e5438326f58a7de95fd3e3a5fe0fecc6581c362d1.gif "kurtisaghost")
Savaşsız bir dünya mümkün değildir. Fiziki, yani çeşitli silahlarla yapılanı belki bir gün bitirebilirsin ama agresif rekabeti yok edemezsin. Hemen "agresif rekabet"ten kastımı da açıklayayım: Çekişme iyi bir şeydir, toplumları iyi yöne götürür ama bunun içine kaos katıp kazanmak için her yol mübahtır dersen, işte bunun adı o dediğim şeydir.
Peki bu yok edilemez mi? İşte o imkansız. Çünkü insanı insan yapan temel özellik düşünebilmek üzerine düşünebilmesidir. Bak burası çok önemli :) Düşünebilmek yeterli değildir, yoksa şu an bu bilgisayarı ben değil bir karga kullanacak ve bu cümleleri o yazacaktı. Ama bizden daha zeki olsalar da bunun farkındalığına onlar değil biz sahibiz. İşte diğer memelilerden temel farkımız da bu. Evet, bu bir lütuf gibi gözükse de her iyi şeyin olduğu gibi bunun da eksi yanları var. Mesela kibir gibi..
Kibri var eden egodur. Peki ego nedir? İnsanın benlik bilincidir. Yani kibri törpüleyebilirsin ancak onu yok edemezsin. Eğer bunu başarabilecek olsaydın egonu da öldürmüş olurdun ki o noktada düşünebilmek üzerine düşünebilme yetine de bay bay demiş olurdun.
Eh, biraz uzun bir cevap oldu ama sonuç olarak savaşların ne şimdi ne de gelecekte dindirilmesi mümkün değildir. Ama onları minimale indirmek de yine biz insanlığın elindedir..