muneccimbiri
    hatadır. ama hata olması kendimden biliyor olduğumdan veya insanların hiçbir şekilde değişmemesi gibi bir bilimsel gerçek olduğundan filan değildir. ben ortaokuldan liseye geçtiğimde, değişmek ne kelime, başkalaştım resmen. sonra bir dönem daha yaşadım aynı köklü değişimi, bugünkü halime en yakın halim oldum, hala da değişiyorum. ayrıca bir dolu derlenen, toparlanan, bir şekilde kendi doğrusuna uygun insanlar olmaya başlayan, olan insanlar gördüm. genelde değişimler iyi yöndeydi, kendimdekinin de öyle olduğunu düşünürüm. bütün bunlara rağmen insanların değişeceğine inanmam. öncelikle, değişim sadece bir konuda olan bir şey değil. bir insanın sadece bir kaç yönü değişse çok düzgün olacağına inanırsınız mesela, gerçekten de öyledir ama değişim sizin veya değişmesini istediğiniz insanın kontrolünde gerçekleşmeyebilir. hadi onu geçtim, bir insan değişmesi gerektiğini düşündüğü eksiklerine vakıf olmak adına üçüncü kişiden bir eleştiri, talep veya sadece bir öneri dahi almış olsa, bu değişim esnasındaki samimiyeti, kalıcılığı sorgulanabilir olacaktır. çok doğal. hadi onu geçtim, değişmesi gerekenin gözünden bakın, birisini mutlu etmek o değişimden geçiyorsa elinde çokça seçenek var. gerçekten o yönde değişmesi gerektiğine kanaat getirecek kadar kendini sorgulamak. e tamam da bu sorgunun sonunda aslında kendi iç dünyasıyla, değişmesi gerektiği söylenen olgular örtüşüyorsa ne olacak? o zaman aslında değişmemesi gerekir. bu sefer de talep edenin mutsuzluğu ile iç huzuru arasında kalınmış olunacaktır. kendini, karşındakini kandırmak, idare etmek gibi seçenekler doğacak ki, maruz kaldım, hiç olmasın, azalarak bitsin, daha iyi. yoksa ben senin için şunu bunu yaptım, bundan şundan vazgeçtim seviyesine inilecektir ilk kavgada. değişim insanın yaşantılarının, edindiği bilgi ve tecrübenin ışığında, kendi kendine olduğu zaman gerçekten mümkündür. bir beklentiyi karşılamak, bir yere ait olmak, birisini kaybetmemek veya elde etmek veya ne bileyim, göze batmamak gibi dış sebeplerle değişim yaşanılıyorsa bir yerden bir zaman patlar diye inanırım, belki de hiç patlamaz. nihayetinde bir insanın değişeceğine inanmak kumardır. aşırı kıskanç sevgilimin değişeceğine inanarak yıllar kaybetmiş biri olarak, kendisinin en son beni kendi öz kuzenimden kıskandığına şahit olduğum gün yaşadığım yıkım da bu kumarı kaybettiğim andı. sizinki nasıl sonuçlanır bilemem ama genel olarak bir insanın değişeceğine inanmak bana seven insanın sevdiğinin**** her şeyine katlanabildiği dönem sonrası ve fakat gözü henüz tam açılmamış dönemdeki beklentisidir. inancım odur ki, kıskanan yine kıskanır, satan yine satar, aldatan yine aldatır.

    Günün En Popüler Başlıkları