/9220305687163ae3f4603357018c03d2efcd3b28/53616c7465645f5f3f740af76bb60aab889d4d03dc815a0c61256abc175c5e1dc100f328bd199717742461beb7ebd9bb40f7a1527dde22c48581afe7c74128264b548b72962be0e4ebaa1eb66e3c5e5a6b1b900586f245bc66d0319bae252ee40115daa177f5d92095a14aad94b6dd7f.png "sairsel")
BEN SÖZÜN ŞEHRİYİM
Herkes beni ayrı söyler ayrı der
Ben sırrımı sezdirmeyen sihirim
Çıkışımda akışımda aynı yer
Kalpten doğup kalbe akan nehirim
Tanır beni aşk sancısı duyanlar
Tanır beni uykusuna kıyanlar
Tanır beni uğruma baş koyanlar
Sözcüklerin donattığı şehirim
Dadaloğlu, Koçköroğlu mertliğim
Nef’i, Neyzen, şair Eşref sertliğim
Kâh mizaha meydan okur dörtlüğüm
Kâh acı söz dedikleri zehirim
Nice türküm, gazelim var, şarkım var
Düz yazıdan dağlar kadar farkım var
Beni çalıp çırpanlardan korkum var
Arsız, hırsız üretmekte mahirim
Serbest bacım, aruz benim ağbeyim
Kalp rahminde duygu dölü bebeğim
Son dizemle kesiliyor göbeğim
Doğuşumla şadan olur şairim
Kaynağıyım çağlayanlar dil ise
Ben yağıyım söz sanatı gül ise
Beni duyup doğurmaktır hadise
Ben kendimi yazdırırsam şiirim.
Cemâl SÂFİ