bir söz değil bir andı daha çok. kapıdan çıkarken başını hafifçe arkaya çevirerek sol omzunun üzerinden bana bakıp hafifçe gülümsediği an. hesapta kısa bir eğitim için londra'ya gidecekti. 5 yıl sonra kadıköy'de bir pasajda tesadüfen karşılaşıp ayak üstü biraz kemküm ettikten sonra ayrılırken gene aynı omuzunun üzerinden, gene aynı şekilde baktı. unutamam ki ben o buruk ve yarım bakışı.