/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "justsomeonee")
Kesinlikle. Aynı zamanda da acıyorum çünkü çocukluklarını son derece teknolojik bir zamanda; ellerinde son model telefonlarla, oyun konsollarıyla çok şık kıyafetlerle geçiriyorlar. Evet, geleceğin meslekleri göz önüne alınırsa bu onlar için bir avantaj da belki ama yine de ben şu zamanlarda çocuk olmak istemezdim. Hepsi her şeyin farkında zaten, hatta belki gereğinden fazla farkında olarak yetişiyorlar ve bu beni ne yalan söyleyeyim, ürkütüyor. Çoğunun özgüveni biraz da patavatsızlık ve ego düzeyinde gözlemlediğim kadarıyla. Tabii ki özgüvenli olsunlar ama sanki büyüyüp de küçülmüş gibi bunlar, arada fark var. ''Çocukluk'' onlar için başka bir şeyi ifade ediyor artık, bizim bildiğimizden farklı şeyler çağrıştıracak ileride. Ben kişilik olarak kendi kuşağımdan yani Z kuşağından sonrakilerden şüpheliyim açıkçası Ha, iyi işler yapmazlar demiyorum. O anlamda bizden çok daha iyi olacakları kesin zaten ama sadece farklı türden insanlar olacaklar. Genelleme yapılamaz ama sonuçta nasıl bir çocuklukları olduğunu görüyoruz, ileriyi tahmin etmek çok da zor değil. Hoşlanan da olabilir dünyanın bu dönüşümünden ve yeni yetişme tarzından, benimki sadece bir fikir.