/0a6aec79691827add99a268e762d745d8850a2c5/53616c7465645f5f9029ee895e8ae46a8b44e8b76a8fdc70c52fbd0d41d6cc1d1c83d273d3256d40a6f7cdbc5b0de3192dd6ca884578c91e18d4a986b609eca2005b07acdf0de83d75d09e67261c8bc9c04e0a35b2343ee6ec48097ca82b93cfe2b45cbcc0e2a4c6143f73af220364eb.jpg "muneccimbiri")
2021 ocağı. hava son derece soğuk. saat 20-21 arası. kalan işlerimi de bitirmek için ofiste mesai kalmışım. telefon çaldı. arayan o. yani 5 aydır çıktığım kadın.
açtım telefonu. deli gibi işe motive olduğum için kafam işte telefon kulağımda konuşmaya başladık. konuşurken de bir yandan kod yazıyorum.
ben: alo
o: napıyorsun
ben: çalışıyorum.
o: iyi o zaman iki dakika dışarı çık ofisin önündeyim.
bir anda beynimden vuruldum. noldu falan demeye kalmadan hemen telefonu kapattım ve dışarı doğru yol almaya başladım. yoldayken de deli gibi düşünüyorum noldu acaba diye. bu soğukta bu saatte merterdeki işinden çıkmış taaa maslaklara neden gelmiş olabilir ki? bütün kötü şeyleri hızla aklımdan geçiriyorum. bir kaç ay evel ona musallat olan bir serserinin ağzını burnunu kırmıştım. kesin o dallama ile ilgili bişey diye karar kıldım. öfke ve korku ile çıktım dışarı. uzaktan gördüm. telefon ile uğraşıyordu. koşa koşa yanına geldim. nefes nefese panik halinde sordum.
ben: noldu?
o: bişey yok sakin ol.
ben: nasıl bişey yok. niye geldin o zaman?
o: ya bi sakin ol bişey yok. buraya gelmem için illa bişey mi olması lazım.
iyice rahatladım bundan sonra. nefes nefese olduğum için biraz soluklandım. bi sıgara yaktım.
sonra anlatmaya başladı.
o: ya işten çıkınca eve gidesim gelmedi. seni çok göresim geldi. (bu arada çantasından bir çikolata çıkardı ve bana uzattı.) seni işinden alıkoymak istemiyorum. bunu verip, seni görüp giderim diye düşündüm. bi sıgara içelim. sonra sen işine dön sevgilim. bende seni görmüş oldum, bide öper sarılırım rahatlarım.
beni görmek istemiş, bana sarılmak istemiş sırf bunun için merter'den çıkmış yola günün en yoğun saatinde o tıkış tıkış araçlarla maslağa gelmiş ve bana çikolata getirmiş.
bence bir sevgiliye verilebilecek en güzel hediye o çikolata işte. içi sevgi ve emek ile yoğurulmuş bir çikolota.
o kadar mutlu olmuştum ki. işte o an oracıkta bir fikir belirdi kafamda, valla bak abartmıyorum. bir anda, şimşek gibi çaktı kafamda, kurşun gibi girdi aklıma bu fikir. o güne kadar hiç düşünmemiştim bunu.
zaten 35 yaşını bekleyecektim.
genç yaşta hayatımı yaşamadan evlenmeyecektim.
iyice emin olmadan bu kararı almayacaktım. vs.
evet deli gibi evlenme teklif etmek istedim o anda. daha doğrusu evlenmek istedim. işte tam olarak buydu aradığım şey. hep kendisi için çaba göstermemi bekleyen o hatunlardan sonra böylesini bulabileceğimi beklemiyordum. ben bununla yaşarım dedim. ömrümü paylaşırım ben bu kadınla diye düşündüm. hatta hemen buna başlamak istedim.
ama yapmadım işte. yapamadım. bir anlık heyecanla fevri davranmayayım dedim. bu çok ciddi birşey dedim. kimseyle oynamaya hakkım yok dedim. belki de o an için doğrusunu yaptım ama şu an sadece kafama sıçayım diyorum. daha güzel bir an olamazdı çünkü. yani anlayacağınız o kıytırık çikolata ve uzatılan bir dal sigara hayatımın en değerli hediyesiydi.
/1c3112ac454ce3b4b644391fde76023583af4417/53616c7465645f5f910dc8ef3900174e7484b8d469efc4576b42f112b7c53352a23da38ae6b88d26b0ddb462e85d532a2e4d909f89b04dbc4c4d8671c268702fbc763ba2eb8083e460555eb2480dba137ad5ce9531bb32b08f07558974e5eaea66c9591d5a9a54279ed26b4a69cd99a0.jpg)