/5f09fa203dc143d1f83b37a3c0a64486f1b7a2dd/53616c7465645f5fcbff0f4658a84dd5d5f936fe04019d5a937e9561e47d7fea8c05eb9507dfff60d60ddd8aa2ea70bc70d715a635c39333da1c771832e681c726ef80d66bcd761c123d4480713c87efc30ae4cf39eb8a0428ee8a8996f75988dbbd2d47e137669b6a1f6da0b08a9625.jpg "nobodyy1")
Bana göre bu aslında ilahi adalet sayılmaz, adaletsiz demiyorum, ama işin arkasında başka bir şey yatıyor.
Mesela bir hikaye/masal okumuştum; hava çok kötüymüş ve günlerce aralıksız yağmur yağmış. Ağacın üstündeki yuvası yıkılmış bir kuş, üzülerek tanrıya sormuş, "benim dünyada sadece bir yuvam vardı, ve onu da benden aldın, şimdi ben ve evlatlarım ne yapalım, neden bu kadar acımasızsın?" diye.
Tanrı da cevap vermiş, " çok uzun zamandır kuraklık vardı ve ötedeki köyde, çiftçiler neredeyse işlerini kaybediyordu. Eğer çok yağmur yağmasaydı çok kişi hayatlarını sürdüremezdi! "
Bu tabi çok küçük bir örnek.
Genel olarak demek istediğim, bir yerden bir şey azalıyorsa, başka bir yerde başka bir çoğalıyordur.
Bir de hatırlatmak isterim ki, evrende bir denge var. Yani herkes ömrünün sonuna kadar mutlu mesut yaşayamaz, illa ki savaşacak bir şeyi olmalıdır.