/91b0f3c1a9ae69b1613c8f0ff91a5bfc85b7a5b7/53616c7465645f5f2dcdaceb49e2ebe646a347d5d7894ece8e178583dc27d6da33f54ef392d339cc9843c6b22004402f4fe3b0152e11909e58c6ecd54c9f22b418a1368190cec739c30fdd8b6ddef5ffd82d340096c06c307b62e83650752b31af81e7971b0f9be8e5cb03f6d0a88eca.png "faruktekin")
hem işveren hem de çalışan olduğum için bir kaç kelam etmek isterim bu konuda.
ülkemizde tamamen işten kaytarmak bir başarı olarak görülüyor. bir kısım çalışan yalakalık yaparak yükselmeye çalışıyor diğer tarafta olanlarsa onlara küfür ederek zamanını geçiriyor. herhangi bir çalışma ortamında verimin yüzde 50 olduğunu düşünmüyorum. bir çalışan gözüyle öyle.
işveren tarafından bakacak olursam şöyle bir tedirginlik var. zaten kişiye zorla iş yaptırıyorsun. güler yüzle yaklaşsan tepene biniyorlar, kızsan bu sefer tadı kaçıyor ortamın. iş yapmamak için kurulan bir zihin yapımız var.
atıyorum 1 haftalık iş verildiyse şundan eminim o iş son günün son saatinde bitiyor. asla bir haftalık işin 2. günde bittiğini görmedim. 1 haftalık iş dediğimiz şeyin çoğu aslında 1-2 günde bitebilir ama asla o ilk gün bitmez. buradan da çalışma veriminin %50'nin altında olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.
3 gün tatil yapan 4 gün çalışan birisi yine işten kaytarır mı? yine kaytarır aq ülkesinde. yine böyle tipler çalışanlardan daha fazla olur.
yumurta kapıya gelince diye övünerek aslında birçok güzel erdemden yoksun yaşıyoruz. disiplinli olmak, istikrarlı olmak... bunların hepsi hayal. anca son dakikada ödevi teslim et, son dakikada projeyi hazırla. sonra da iyi yırttık diyip işlerden kaçmaya başla.